De Dodendraad

Over de regisseur – Kasper Mols
Kasper Mols is een Nederlandse regisseur met een achtergrond in documentaire- en commerciële filmproductie, gespecialiseerd in het vertellen van korte verhalen die zowel informeren als raken. Zijn werk combineert vaak filmische vertelvormen met visuele effecten en experimentele technieken, met als doel de grenzen van vorm en stijl te verleggen.

Als medeoprichter van het internationale kunstcollectief BRUUT COLLECTIVE maakte hij films voor en over culturele organisaties zoals Zoonlief Collectief, Hrins Collectief en Lagüna — waarin muziek en geluidsontwerp een centrale rol spelen in de narratieve structuur. Hij regisseerde branded documentaires en reportageseries in samenwerking met Netflix, Maserati en diverse hedendaagse kunstinitiatieven.

De afgelopen jaren lag zijn focus op commercials, brandfilms en digitale campagnes — een werkveld waarin hij leerde visueel, efficiënt en emotioneel te werken. Met De Dodendraad richt Kasper zich nu op auteurschap in langere vorm: een project dat zijn interesse weerspiegelt in vergeten geschiedenissen, poëtisch realisme en de vervagende grenzen tussen herinnering en mythe.

Over de documentaire:
Grenzen. Opgegroeid in Zeeuws-Vlaanderen, een Nederlandse streek pal tegen de Belgische grens, stond ik er zelden bij stil. België was gewoon de buur — vaak zelfs mijn doorgang naar de rest van Nederland. Maar in 2020 mocht ik, voor het eerst in mijn leven, die grens niet oversteken. Dat moment deed me beseffen hoe een enkele lijn het leven van mensen die ernaast wonen diepgaand kan beïnvloeden.

Op Nederlandse scholen leren we weinig over de Eerste Wereldoorlog. Nederland was immers neutraal. Maar in grensdorpen als Clinge en Koewacht was de oorlog onmogelijk te negeren. Straten werden doormidden gesneden door een lange, onder stroom staande draad: De Dodendraad. In België is deze periode uitgebreid gedocumenteerd. Aan Nederlandse zijde blijft ze grotendeels verhuld — en in sommige gevallen zelfs bewust uitgewist. Lokale archivarissen vertelden me dat veel documenten onder druk van bezettingsmachten zijn vernietigd of aangepast.

Lokale geschiedenis is waardevol, maar vaak onderbelicht. Op het scherm zien we meestal verhalen over grote veldslagen in Frankrijk of België — of, in het geval van Nederlandse oorlogsfilms, de Tweede Wereldoorlog in de grote steden. Maar deze draad — die stilletjes door onze achtertuinen liep — maakt deel uit van ons vergeten erfgoed. Met deze film wil ik dat verhaal opnieuw zichtbaar maken. Allereerst voor de mensen die hier wonen. Maar ook voor de rest van de wereld, want verhalen over scheiding, overleven en stilte zijn niet enkel geschiedenis. Ze spelen zich nog steeds af — elke dag, langs nieuwe grenzen.

Cinema Bruutsterdam

Clitexweg 9, 4567BN, Clinge